Escribir sobre las elecciones unos cuatro días antes de que se produzcan, tiene un efecto interesante porque me invita a centrar este escrito a realizar quinielas sobre posibles ganadores y vencedores y tras eso, ver los posibles pactos y , tras pasar el “día grande de la democracia” poder presumir de mi visión geopolítica o para decir “era difícil de acertar”.
El tema es que ,a unos cuatro días de elecciones, nada está claro, parece que el PSOE tienen cierta ventaja pero Pedro Sánchez de lo único que da seguridad es de no tener cuestiones que un presidente del Gobierno ha de tener claras y exponerlas claramente
a los votantes: crees en una nación o en varias y apuestas por un Estado federal ; si piensas subir impuestos o no...es decir, ser claro.
En esa claridad VOX y Podemos siempre han sido transparentes, porque cuando se tiene posiciones inamovibles y la excentricidad da votos, no parece complicado ser claros, de hecho, se premia, se premia más saber a quien tienes delante que a quien no
sabe qué decir.
Pero esto llevado al extremo ( nunca mejor dicho) no es bueno, en política se ha de tener principios firmes desde donde ser flexibles para llegar a acuerdos programáticos o de gobierno y es bueno porque la solución a la convivencia no es el posicionarse en una política frente a otros sino el encontrar puntos de acuerdo en los que se vean representados la mayoría de los ciudadanos siempre y , repito para los que los gritos, las hogueras, las amenazas y las agresiones les impiden leer y oír, dentro del Estado de Derecho tanto como para ejercer sus vías para llevar a término sus ideas políticas como para usar sus armas para parar a quienes pretenden subvertir ese orden.
Por eso el domingo por la noche el gobierno que salga ha de tener esto y ese mismo domingo, votar a quienes creamos que van a ser capaces de ser tan flexibles para llegar a acuerdos que garanticen la prosperidad de los españoles como firmes para aplicar la ley
cuando esto se requiera.
Un altra volta eleccions. Hui escoltareu les últimes paraules dels candidats i candidates (??) a les eleccions generals. Segur que si feu un zàping ràpid podreu tindre un discurs òptim i precís del que els cinc candidats (homes) diuen a ‘diestra’ i ‘siniestra’, comencem...
Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya,
Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya,
Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya,
Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya,
Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya,
Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya,
Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya,
Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya,
Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya,
Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya,
Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya,
Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya,
Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya,
Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya,
Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya,
Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya,
Catalunya Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya,
Catalunya Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya,
Catalunya Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya, Catalunya,
Catalunya...
I dels verdaders problemes qui s’ocupa? Doncs els que no eixen en els debats electorals. L’atur,
l’economia, la corrupció, les pensions, la vivenda, els nouvinguts, el dia a dia de la gent. Eixos son els verdaders problemes i si no que t’ho diga Mari Carmen ;).